Zasada działania, konstrukcja mechaniczna
Zadaniem wrzutnika monet jest przyjęcie monety lub żetonu, porównanie z zapamiętanym wzorcem i podjęcie decyzji, czy jest to falsyfikat. We wrzutnikach starego typu najczęściej sprawdzana była tylko waga monety. Te lepsze potrafiły ponadto sprawdzić grubość i rozmiar monety. Jednak łatwość oszukania tego typu wrzutników przyczyniła się do powstania nowej generacji urządzeń elektronicznych. Wrzutniki elektroniczne, których początek sięga lat 60-tych XX wieku [22], zrealizowane były na elementach dyskretnych, takich jak wzmacniacze operacyjne itp. Były one pierwszymi próbami zaawansowanego sprawdzania właściwości materiału z jakiego wykonana jest moneta. Obecnie wrzutniki monet w zależności od producenta i modelu oferują:
- pomiar właściwości magnetycznych monety w technice MFT (Multi Frequency Test), badana jest odpowiedź na pole wirowe wytwarzane przez 2 lub więcej cewek,
- pomiar wagi, średnicy, grubości,
- pomiar optyczny powierzchni bocznej monety, w celu wykrycia rowkowania charakterystycznego dla danego nominału.
Niektóre z najbardziej wyrafinowanych urządzeń wyposażone są również w ostrze uruchamiane w przypadku próby oszustwa za pomocą tzw. "wędkowania" monetą.
Trudności w dotarciu do potrzebnych informacji wpłynęły na zakres opracowania w kontekście akceptorów banknotów. Ze źródeł, na które powołać może się autor [12, 14, 22], wyłania się obraz użycia techniki skanowania znanej z popularnych skanerów biurowych w połączeniu z prześwietlaniem banknotów promieniami UV w celu wykrycia znaków charakterystycznych.
Rysunek nr 1 prezentuje przekrój wnętrza typowego wrzutnika z ukazaniem kierunku przemieszczania się monet w przypadku zaliczenia i zwrotu. Po wrzuceniu moneta przemieszcza się przez układ pomiarowy (np. pomiędzy cewkami), gdzie poddana zostaje testowi autentyczności. Układ umieszczony jest w takim miejscu, aby zdążył dokonać analizy zanim moneta dotrze do mechanizmu spustowego. Jeżeli moneta jest oryginalna to następuje zwolnienie mechanizmu spustowego i trafia ona do pojemnika monet zaliczonych lub separatora. W przeciwnym wypadku, mechanizm nie zostaje pobudzony i moneta zostaje zwrócona. Każdorazowo po zaliczeniu kredytu informacja o przyjętym nominale przekazywana jest do do układu nadzorującego pracę maszyny.
Rys. 1 - Przekrój wrzutnika monet [14]
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.