Od pomysłu do realizacji – uniwersalny sterownik przedpłatowy „SPA – 1n”
Koncepcja budowy systemu umożliwiającego bezobsługowe działanie kabin natryskowych zrodziła się z potrzeby wdrożenia tego typu rozwiązania na dużym polu campingowym, w miejscowości Gąski. Autor niniejszej pracy poproszony został o przedstawienie sposobu na zminimalizowanie kosztów funkcjonowania natrysków, zdyscyplinowanie wczasowiczów oraz uproszczenie obsługi kabin związanej z rozliczaniem czasu należnego gościom. Początkowo brane pod uwagę było użycie fabrycznych zestawów kontroli dostępu wykorzystujących karty magnetyczne, chipowe, breloki zbliżeniowe itp. Jednak po zestawieniu kosztów wdrożenia takiego systemu, stopnia skomplikowania obsługi, kosztów utrzymania, analizie wszystkich "za" i "przeciw" - ostatecznie wybór padł na automaty wrzutowe. Ciągła współpraca zamawiającego zarówno na etapie prototypowania, jak również podczas pisania oprogramowania, a także podczas testowania finalnej wersji urządzenia pozwoliły na zrealizowanie zarówno postawionych powyżej założeń, jak również zaoferowanie znacznie większej funkcjonalności aniżeli "suche" odliczanie czasu. Pisząc te słowa, autor ma świadomość zaprojektowania i wdrożenia kompleksowego rozwiązania, które przeszło solidny "chrzest bojowy" podczas tegorocznego sezonu wakacyjnego - zbierając przy tym pochlebne opinie od obsługi ośrodka oraz (o dziwo) od samych wczasowiczów.
Postęp prac nad projektem, jego niewątpliwa przydatność, możliwość dalszego rozwoju i poszerzania ilości zastosowań spowodowały, że stał się on atrakcyjny również w kontekście pracy magisterskiej. O ile samo zagadnienie sterowania czasowego w połączeniu z garścią zewnętrznych elementów wykonawczych nie jest niczym odkrywczym, o tyle wykorzystane w oprogramowaniu urządzenia algorytmy i implementacje zasługują na sporą uwagę. Projektem tym autor udowadnia, że na mikrokontrolerze ośmiobitowym można zrealizować oprogramowanie działające w technice, którą nazwał pseudowielowątkowością, dającej użytkownikowi wrażenie równoczesności wykonywania zadań, co przy klasycznym programowaniu liniowym z użyciem funkcji blokujących nie pozwoliłoby na zastosowanie tak szerokiej palety interakcji urządzenia z użytkownikiem. Co najważniejsze - do realizacji tak działającego oprogramowania nie potrzeba sięgać po systemy czasu rzeczywistego (takie jak np. FreeRTOS, Femto OS czy inne "na siłę" upychane do i tak skromnej pamięci małych mikrokontrolerów AVR). Potęga narzędzia, jakim jest język C dla systemów wbudowanych, pozwala w łatwy sposób zbudować program składający się z wielu mniejszych "klocków", działających z punktu widzenia użytkownika w pełni niezależnie. Opisywane funkcje w większości zostały użyte w obydwu blokach urządzenia tj. module bazowym i wyświetlaczu klienta.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.